Weefcentrum Golden Haand in Finsterwolde bundelt onderzoek, productie en promotie van handgeweven textiel. Ook kunt u bij ons het weefvak leren.
Weven geeft rust, regelmaat én een nuttig resultaat. En dat is bijzonder in deze jachtige tijd vol stress en digitalisering.
Mijn naam is Mirja Wark en ik weef al mijn hele leven. De jarenlange omzwervingen die ik over de aardbol maakte leverden een schat aan weefsels en technieken op die ik nu graag deel met anderen in lezingen, lessen en tentoonstellingen.
Wie is Mirja Wark
Weven is mijn grote passie. Waar ik ook woon, overal wil ik weten hoe wevers te werk gaan en welke technieken ze toepassen.
Ik volgde diverse internationale opleidingen in weven en kunstweven. Na studie in de Verenigde Staten en België (Gent) runde ik zes jaar lang handweefschool De Binding in Utrecht.
Toen ik jarenlang woonde in Venezuela, Oman, Syrië en Libië onderzocht ik traditionele textieltechnieken, ik organiseerde textielreizen en ik ontwierp bijzondere weefkunstwerken.
Ook schreef ik Si’ira, een boek over een bijzondere gordel, de si’ira, geweven door een volk van weefkunstenaars, de Wayuu. Zij leven in het grensgebied tussen Colombia en Venezuela.
Filosofie
Mooi materiaal en met liefde gemaakt
Vier handdoeken bij de Textiel Super voor een tientje. Dat is wel eens anders geweest. Onze oma’s spaarden lang voor hun uitzet van lakens, handdoeken en tafelkleden en gebruikten die voor de rest van hun leven. Ze borduurden er met trots monogrammen op zodat je het op de dorpsbleek herkende. Nog langer geleden, in de tijd vóór onze overgrootoma’s, verbouwden ze zelf het vlas om er vezels uit te winnen. Vervolgens sponnen de vrouwen het tot linnengaren en weefden er lakens en hemden van.
Tot begin jaren tachtig was het normaal om slechts eenmaal in je leven een wollen deken te kopen. Maar zelfs dat was luxe. Voor die tijd hielden mensen schapen, ze schoren er eens per jaar de wol af en sponnen die tot garen. Van dit garen weefden ze dekens.
Vandaag de dag kopen wij voor een luttel bedrag een dekbed en overtrek. Als de mode verandert doen we ze weg en kopen nieuwe.
Ik wil het gevoel oproepen dat gebruikstextiel geeft als dat van mooie materialen met liefde gemaakt is. Het gaat om textiel dat je elke dag in handen hebt. Als dat mooi is, verbetert de kwaliteit van leven. Het is bijzonder als de moeite is genomen om producten met de hand te maken, als gekozen is voor mooie materialen en aandacht is geschonken aan kleur en ontwerp, als er tijd aan is besteed.
Prijzen van op die manier gemaakte artikelen zijn niet laag. Daar staat tegenover dat ze veel langer meegaan en ze vervelen nooit.
Menigeen heeft nog nooit ervaren wat het is om iets vanaf de basis helemaal zelf te maken. Dat proces geeft veel voldoening. En dat gevoel geef ik graag aan anderen door. Daarom geef ik les in ambachtelijk weven.
Eigen Projecten
Namenproject
Lezingen
Door veelvuldig verhuizen naar andere landen maakte ik meerdere landen en culturen van dichtbij mee. Voor mij waren die periodes in verre landen slechts zinvol als ik me verdiepte in de textiele cultuur. Het kost veel tijd om een vreemde en soms moeilijke taal te leren, zoals Spaans en Arabisch. Maar elk uur studie is dubbel en dwars terugverdiend met verrijkende contacten met lokale mensen. Ik was bij hen te gast en wisselde ervaringen uit.
Voor groepen vertel ik over mijn ervaringen. Dat doe ik met beeld en textiele voorwerpen.
Een lezing kost tussen de 150 en 300 euro, afhankelijk van de duur, aantal toehoorders en afstand tot mijn woonplaats. Het tarief is inclusief reiskosten. Het onderwerp is eventueel aan te passen.
Het is ook mogelijk een tentoonstelling in te richten over het handwerk uit deze landen. Prijs in overleg.
Lezing Wayuu
DE WAYUU; HUN LEVEN MET ZON, WIND, ZAND, HANDWERK EN REBELLEN
De Wayuu en hun textiel
Dit verhaal gaat over een bijzonder volk van weef-kunstenaars: de Wayuu. Deze oorspronkelijke bewoners leven in het droge en winderige Guajira schiereiland op het noordelijkste grensgebied tussen Colombia en Venezuela. De vrouwen weven, haken, fitsen, borduren en maken naaldkant met heel eenvoudige middelen. Met eindeloos geduld manipuleren zij hun draden en creëren zo hun kleurige en buitengewoon kloeke en evenwichtige ontwerpen.
Textiel speelt een centrale rol in het dagelijks leven van de Wayuu. Dat is wel vaker het geval bij nomadische en semi-nomadische volken. Het feit dat in een omgeving zonder stromend water, elektriciteit of andere moderne gemakken zulke moeilijke en prachtig mooie textielen evolueerden zegt veel over de intelligentie en creativiteit van de Wayuu. De matrilineaire samenleving, de gebruiken en riten rondom het volwassen worden van de vrouwen en de isolatie van de leefgemeenschappen spelen een cruciale rol in het ontstaan en overleven van deze kunstvormen.
Tot en met de begrafenis rituelen hebben te maken met textiel. Ik ga U daarom meenemen naar het gehucht Karemé waar we een dag toeschouwer zijn terwijl het leven zijn gewone gang gaat en iedereen aan het werk is.
Lezing Oman
Mirja Wark woonde enkele jaren in het Sultanaat Oman op het Arabisch schiereiland. Tijdens dat verblijf en tijdens vele bezoeken daarna heeft zij textiele ambachten gezocht en gevonden. Al is het land rijk aan olie-inkomsten Sultan Qaboos zorgt er wel voor dat zijn onderdanen hun historische tradities blijven kennen en waarderen. Zo zijn er veel steunprogramma’s voor werkers in traditionele ambachten; onder andere zilversmeden, indigotelers, wevers, pottenbakkers, mandenvlechters en leerbewerkers. In alle uithoeken van het land zocht en vond zij werkende ambachtslieden en bestudeerde hun methodes en producten. Weven had de voorkeur maar ook handwerkers in andere technieken zijn ontmoet en gewaardeerd. Mirja neemt u mee op een virtuele reis langs deze werkplaatsen.
Lezing Syrië
Syrië is een land om van te houden en heeft een bevolking die het waard is een beter lot te treffen dan het huidige regime toelaat. Wat helemaal niet uit de verf komt is dat Syrië een land is met een hele rijke en levende textieltraditie. In de woestijn weven nomaden banden voor hun tenten, in de bergen kweekt men zijderupsen op en verwerkt de gewonnen zijde tot prachtige sjaals. In de overdekte markten van Damascus kan je nog een werkplaats vinden waar met houten stempels doek bewerkt wordt en een paar steegjes verder is er een spinnerij en weverij waar geitenhaar verwerkt wordt. Tijdens dit verhaal zal ik uit eigen ervaring vertellen, beelden laten zien en voorbeelden meenemen van het handwerk.
Lezing Libië
Wonderweefsels van Libië
De Bakhnoug, de Tajira en de Keftiya waren de drie weefsels die elk Libisch meisje moest weven vóór haar huwelijk. Nog steeds hoor je mannen opscheppen dat hun vrouw “In één nacht een doek kan borduren”.
Wij vrouwen en weefsters weten wel beter! Het wonder komt tot stand doordat er op een wit wollen ketting geweven word met witte wol en patronen ingelegd met witte katoen. Bijna onzichtbaar voor de oppervlakkige waarnemer.
Vlak voor het huwelijk verft de vrouw de doek met meekrap. De wol kleurt mooi rood en de katoen is na spoelen weer helemaal wit. Al snel na het huwelijk is het niet meer gepast om rood te dragen en verft de vrouw de doek over met indigo. Weer blijven de katoen patroontjes onaangeroerd. Het rood blijft behouden in de afgebonden cirkels in de zoom van het doek.
Dit en meer mooie verhalen illustreer ik met plaatjes en voorbeelden.
Onderzoek
Wonen op verschillende plekken op de wereld leverde een grote verzameling handgeweven textiel op. Plus kennis van de verschillende en soms verrassend eenvoudige technieken.
Over deze bevindingen publiceer ik regelmatig in het tijdschrift Handwerken Zonder Grenzen. www.handwerkenzondergrenzen.nl